معرفت حضرت باریتعالی

مرحوم مرشد چلویی رضوان الله تعالی علیه می فرمود"    بهشت دردست و دهان شماست. ای انسان تواین همه به دنبال بهشت می گردی و آرزو می کنی که اهل بهشت باشی، در حالی که نمی دانی جنت در دهان و دست خود توست؛ دهانی که گفتارش حق و در راه اعتلای کلمه حق و اسماء الله باشد و دستی که دست دهنده است، به خلق خدا نیکی می کند وگره کار مردم را می گشاید. کسی که صاحب چنین دست و زبانی باشد، همه عوالم هستی برای او پست و کوچک می شود و ملائکه پایبند او می شوند.   " برگرفته از وبلاگ مجنون 110 " معرفت حضرت باریتعالی...

این عشق چرا آتش زند , هر آنکه بیشتر دل دهد ؟ آنکس که دل صادق تر است کمتر چرا حاصل دهد؟   گفتند عشق هم ابتلا ست این ره پر از دام و بلاست هرکس که گفت "عشق" مبتلاست ؟ پاک بایدش , قابل دهد   این ره پُر است از خستگی دلدادگی وابستگی حتی به "اسم" دلبستگی عاقل رود جاهل دهد !   گر چه جنون است این رَهَت آری فتادم در چَهَت آیا کنندت آگهت ؟ عشقت مرا ساحل دهد ؟   نومید زکویت نیستم در بحر عشقت زیستم  دانم که شاه قلب تو جایی به این سائل دهد    " یوسف "   معرفت حضرت باریتعالی...

" کرامت حضرت یوسف " روزی جناب مرشد چلویی رضوان الله تعالی علیه فرمود:  هر وقت از کسی به تو بدی رسید، سعی کن به رویش نیاوری. خجالت زده کردن اشخاص صفت خوبی نیست و گفت: حضرت یوسف پس از اینکه از چاه نجات یافت و عزیز مصر شد، برادرانش به او رسیدند؛ تا آخر عمر جلوی برادرانش جمله ای که «چاه» در آن باشد، بر زبان نیاورد.   " برگرفته از وبلاگ مجنون 110 " معرفت حضرت باریتعالی...

قصه ی عشقت مرا در کوی و بازار نیست  راز داریِ چُنین عشقی مگر دشوار نیست؟   هر چه دردست بگذار تا من نهم بر جانِ خود تو به دل خوش باش , تحمل بایدم , آزار نیست    مهر و دردت هر دو شیرینند به جان باور نما بویِ تو دارند عزیز , رنجش مرا در کار نیست    خاطرت زیباترین بویِ معطر می دهد شبهایِ من  قانعم با این شمیمت خواسته ام بسیار نیست    می بَریَّم تا ناکجا آباد این دنیایِ رویاییِ خود طفلکی شاد است به رویا این دگر اَسرار نیست   تا به خواب آیی , به لب ذکر قشنگِ نام توست  آرزویم ! سایه ات روی سرم ! انکار نیست    بیم آن است تا نگیری وقتِ جان دادن مرا  آتش است جانم بیازامایش به بوسه جانِ تو گفتار نیست   " یوسف "   معرفت حضرت باریتعالی...

  * آهسته در گوشت بیا چیزی بگویم * خواهم که با اشکم برایت راز گویم   خواهم بگویم مهربان در باغ عشقم با شبنم گلها بیا رویت بشویم    تنها گل دنیا منم که نورم از توست جز آب مهرِ تو محال است که برویم    می بینیَّم می دانیَّم تنها به شهرت  سنگ می زنندم تا تورا آنجا نجویم    خواهم که آهسته دگر چیزی نگویم  فریاد کنم تا کوی تو , خندی به رویم    آن راز در گوشی , برایت فاش گویم ؟ هم بوسه ای هم عطر جانت را ببویم    " یوسف "   * مصرع بیت اول ازآقای ایرج علی نژاد می باشد * معرفت حضرت باریتعالی...

خشم اصیل باز در حجم زمستانی سردی دیگر/ سایه گسترد شبی دیگر و دردی دیگر شب نفرین شده ای رایت یلدا بر دوش/ شب ننگی علم کشتن فردا بر دوش شبی آشفته شبی شوم شبی سرگشته/شبی از سردترین قطب زمین برگشته امشب از مملکت زاغ و زغن می آیم/از لگدمال ترین سمت چمن می آیم گفتنی ها همه راز است ولی خواهم گفت/سر این رشته دراز است ولی خواهم گفت من فروپاشی ارکان وفا را دیدم/خوش ندارید ولی اشک خدا را دیدم چه چمنها که نروئیده پریشان کردند/ چه خداها که فدای دو سه من نان کردند چه لطیفان که به پیران حبش بخشیدند/چه ظریفان که به مشتی تن لش بخشیدند همه را دیدم و بر بستر خون خوابیدم/ این حکایت تو فقط می شنوی من دیدم شهر را با دهن روزه به دریا بردند/کوزه بر دوش به دریوزه به دریا بردند آشنا!مردی و عصمت به اسارت رفته/جرعه نه، جام نه میخانه به غارت رفته دیده آماج کمان است قدم بردارید/سینه تاراج خزان است قلم بردارید تا به کی زخم زبان رخنه کند در تن مان/ و به جایی نرسد خون جگر خوردن مان کم به این ورطه کشاندند و تحمل کردیم؟/کم به ما آب ندادند ولی گل کردیم؟ کم پراکنده شدیم از دم درهای بهشت؟/ به گناهی که نکردیم و قلم زود نوش معرفت حضرت باریتعالی...

دوگام مانده به هم سیبی از هوا افتاد چه اتفاق قشنگی میان ما افتاد دو گام مانده به هم لحظه‌ها طلایی شد فضا پر از هیجان های آشنایی شد نه حزن ماند و نه حسرت نه قیل و قال و نه غم سکوت بود و تماشا دو گام مانده به هم زمین پر آینه شد زیر گام ما دو نفر فضا شلوغ شد از ازدحام ما دو نفر نگاه ما دو نفر در هجوم هم گم شد دو گام مانده به هم ناگهان قدم گم شد دو گام مانده به هم اصل عاشقی این است رسیدن و نرسیدن چقدر شیرین است حکایت از شب سردی است خسته در باران من و تو بی‌ خبر از هم نشسته در باران که ناگهان شب من غرق حس و حال تو شد فضای خانه سراسر پر از خیال تو شد عجیب آنکه تو هم مثل من شدی آن شب دچار حس خیالی شدن شدی آن شب به کوچه خواند صدای خوش امید، مرا تو را به کوچه کشید آنچه می‌کشید مرا قدم زدم شب آیینه را محل به محل ورق زدم دل دیوانه را غزل به غزل برای هدیه ی چشمانمان به یکدیگر نیافتم غزلی از سکوت زیباتر من و تو شیفته ی هم دو آشنا در راه شبیه لیلی و مجنون قصه‌ها در راه به یک محله رسیدیم بوی ناز آمد دلم دو کوچه جلوتر به پیشواز آمد به پیچ کوچه رسیدیم شب ، بهاری شد نگاهمان به هم افتاد عشق جاری شد نگاه معرفت حضرت باریتعالی...

پیامبر صلی الله علیه و آله والسلم فرمود :   روزی حوّاریّون از حضرت عیسی علی نبینا و واله علیه السلام  پرسیدند : یا روح الله با چه کسانی ما مجالست کنیم؟ آن بزرگوار فرمود : کسی که با دیدنش یاد خدا بیفتید و وقتی گفتگو می کنید بر علم شما افزوده شود و وقتی به اعمالش نگاه می کنید شما  را به کار خیر تشویق و به آخرت راغب تر می کند ...   " کتاب آزادگی بندگیهدف زندگی دکتر مطهری رضوان الله علیه "     معرفت حضرت باریتعالی...